| |
Michalski Stanisław Leon
1882 – 1953
Urodził się 1 kwietnia 1882 r. w Śmiglu,
w rodzinie Stanisława i Antoniny z Prałatów, właścicieli
miejscowej restauracji. Po ukończeniu szkoły powszechnej
pomagał rodzicom w prowadzeniu lokalu gastronomicznego. 4
lipca 1902 r. ukończył Seminarium Nauczycielskie w Kcyni.
Swą pierwszą pracę zawodową rozpoczął 1 września 1902 r. w
4-klasowej Szkole Powszechnej w Bolewicach (pow.
nowotomyski), a od 1 stycznia 1904 r. do 3 września 1904 r.
kontynuował ją w 1-klasowej Szkole Powszechnej w Boguszynie
(pow. śmigielski). Pierwsze lata pracy pedagogicznej zostały
przerwane odbyciem obowiązkowej rocznej służby wojskowej w
50. Pułku Piechoty okresie od 1 października 1904 r. do 30
września 1905 r. Po powrocie z wojska objął posadę
kierownika 3 - klasowej Szkoły Powszechnej w Siekowie (pow.
śmigielski) w której pracował do 30 października 1914 r.
Kilka dni później w szeregach armii niemieckiej brał udział
na froncie zachodnim w toczącej się już I wojnie światowej.
1 grudnia 1918 r. został zdemobilizowany w stopniu leutnanta
(ppor.) rezerwy. Po powrocie do Śmigla otrzymał posadę
nauczyciela – doradcy przy miejscowym Inspektoracie
Szkolnym. Oprócz pracy zawodowej przeprowadził dla Polaków z
terenu powiatu ćwiczenia wojskowe, będące przygotowaniem do
oczekiwanego wybuchu Powstania Wielkopolskiego.
Wkrótce po wybuchu Powstania
Wielkopolskiego, 6 stycznia 1919 r. został w stopniu ppor.
z-cą dowódcy Kompanii Przemęckiej. Brał udział w walkach na
froncie południowo-zachodnim powstania „Grupa Leszno”, o
wyzwolenie Włoszakowic, Zbarzewa, Wijewa, Brenna, Wielenia,
Kaszczoru i Moch. 7 lutego 1919 r. mianowano go
porucznikiem. 6 marca 1919 r., gdy z oddziałów powstańczych
wchodzących w skład „Grupy Leszno” utworzono 6. Pułk
Strzelców Wielkopolskich, objął dowództwo 2. kompanii
zapasowej pułku. 1 czerwca 1919 r. po otrzymaniu kolejnego
awansu na stopień kapitana, został dowódcą baonu zapasowego
pułku. Po zakończeniu Powstania Wielkopolskiego brał udział
w przywracaniu do Polski miast Pomorza: Bydgoszczy,
Koronowa, Świecia i Tucholi. 30 października 1920 r. na
własną prośbę został zwolniony ze służby wojskowej. Od 1
listopada 1920 r. do 1 września 1939 r. był kierownikiem
Szkoły Powszechnej w Lipnie pod Lesznem. Na skutek
powszechnej mobilizacji został powołany do kadry oficerów
rezerwy w Poznaniu.
7 września 1939 r. otrzymał przydział do
sztabu 35 Brygady Obrony Narodowej w charakterze oficera do
specjalnych poruczeń. Po klęsce wrześniowej przebywał w
oflagu w Murnau. 13 września 1945 r. powrócił do Lipna i po
2 tygodniach urlopu wypoczynkowego kontynuował pracę
zawodową aż do 31 października 1949 r. Przepracował w
oświacie ponad 47 lat. Zmarł 27 maja 1953 r. w Wielichowie.
Pochowany został na miejscowym cmentarzu. Żonaty z Heleną
Gajewicz, posiadał sześcioro dzieci: Julię, Martę, Leonarda,
Irenę, Izabelę i Stanisława.
Źródło:
Archiwum Urzędu Wojewódzkiego
Delegatury w Lesznie, akta personalne sygn. 3609/1121;
Księga zmarłych parafii Wielichowo z 1953 r., nr 19, s. 5;
Bloch R., Rogoziński S., Thiel M., Wojciechowski K.,
Przebieg Powstania Wielkopolskiego na terenie Przemętu i
okolicy, maszynopis; Budziński L,. Jak zdobyto Kaszczor –
wspomnienia kierownika szkoły w Lipnie St. Michalskiego,
„Głos Wolsztyński nr 13/1958 r.; Machoy Hipolit, Powstanie
Wielkopolskie 1918-1919, maszynopis; kroniki szkół
podstawowych w Lipnie pow. Leszno i Siekowie pow. Wolsztyn;
informacje Grażyny Koszyczarek z Lipna.
Antoni Fornalski
|
Nagrobek kpt. rez.
Stanisława
Michalskiego i jego żony Heleny na Cmentarzy
Parafialnym w Wielichowie.
|
|
 |
|
Nagrobek przed renowacją |
Nagrobek po renowacji w lipcu 2014 r. wykonany bezpłatnie przez
Firmę Kamieniarską Sebastiana Kruka z Błotnicy
|
|
Fot. archiwum autora |
|
|
